تعریف توکن ؟ هر آنچه که باید درباره آن بدانید

Read Time:3 Minute, 51 Second

از نظر فنی، توکن فقط کلمه دیگری برای «ارز دیجیتال» یا «دارایی رمزنگاری» است. اما به طور فزاینده‌ای بسته به زمینه، چند معنی خاص‌تر به خود گرفته است. در ادامه با الماس بیت همراه باشید.

توکن چیست؟
اولین مورد این است که تمام ارزهای رمزنگاری شده را به جز بیت کوین و اتریوم توصیف کنید (حتی اگر از نظر فنی نیز توکن هستند). مورد دوم، توصیف دارایی‌های دیجیتالی خاصی است که روی بلاک چین ارزهای دیجیتال دیگر اجرا می‌شوند، همانطور که بسیاری از توکن‌های مالی غیرمتمرکز (یا DeFi) انجام می‌دهند.

توکن‌ها دارای طیف وسیعی از عملکردهای بالقوه هستند، از کمک به امکان مبادلات غیرمتمرکز گرفته تا فروش اقلام کمیاب در بازی‌های ویدیویی، اما همه آنها را می‌توان مانند هر ارز دیجیتال دیگری معامله کرد یا نگهداری کرد.

توکن (Token)
توکن کلمه‌ای است که در ارز دیجیتال زیاد می‌شنوید. در واقع، ممکن است بیت کوین را به عنوان یک «توکن رمزنگاری» یا چیزی شبیه به آن توصیف کنید، زیرا از نظر فنی همه دارایی‌های رمزنگاری شده را می‌توان به عنوان توکن نیز توصیف کرد. اما این کلمه به طور فزاینده‌ای دو معنای خاص به خود گرفته است که به اندازه کافی رایج هستند و در ادامه به آنها می‌پردازیم.

یک «توکن» اغلب به هر ارز دیجیتالی غیر از بیت کوین و اتریوم (حتی اگر از نظر فنی نیز توکن هستند) اشاره دارد. از آنجایی که بیت کوین و اتریوم تا حد زیادی دو ارز دیجیتال بزرگ هستند، داشتن کلمه‌ای برای توصیف سکه‌های دیگر مفید است. (کلمه دیگری که ممکن است تقریبا به همین معنی بشنوید آلت کوین است.)
معنای رایج دیگر «توکن» مفهومی حتی خاص‌تر دارد، که عبارت است از توصیف دارایی‌های رمزنگاری شده که در بالای زنجیره بلاک یک ارز دیجیتال دیگر اجرا می‌شوند. اگر به امور مالی غیرمتمرکز (یا DeFi) علاقه مند باشید، با این استفاده مواجه خواهید شد. در حالی که ارز دیجیتالی مانند بیت‌کوین، بلاک چین اختصاصی خود را دارد، توکن‌های DeFi مانند Chainlink و Aave روی یک بلاک چین موجود، معمولا اتریوم، اجرا می‌شوند یا از آن استفاده می‌کنند.
توکن‌های این دسته دوم به برنامه‌های غیرمتمرکز کمک می‌کنند تا همه چیز از نرخ بهره خودکار گرفته تا فروش املاک مجازی را انجام دهند. اما آنها را می‌توان مانند هر ارز دیجیتال دیگری نگهداری یا معامله کرد.
چرا توکن مهم است؟
با توجه به اینکه هنگام تحقیق در مورد ارزهای رمزنگاری شده زیاد با این کلمه برخورد خواهید کرد، درک برخی مفاهیم رایج مفید است. اما علاوه بر تعاریف تصویر بزرگ در بخش بالا، دسته‌هایی از دارایی‌های رمزنگاری شده نیز وجود دارند که در واقع دارای «توکن» در نام خود هستند. در اینجا چند نمونه از آنها آورده شده است:

توکن‌های DeFi دنیای جدیدی از پروتکل‌های مبتنی بر ارز دیجیتال که هدف آن بازتولید عملکردهای سنتی سیستم مالی (وام دادن و پس‌انداز، بیمه، تجارت) است، در سال‌های اخیر پدید آمده است. این پروتکل‌ها توکن‌هایی صادر می‌کنند که عملکردهای متنوعی را انجام می‌دهند، اما می‌توانند مانند هر ارز دیجیتال دیگری معامله یا نگهداری شوند.
توکن‌های حاکمیتی این‌ها توکن‌های تخصصی DeFi هستند که به دارندگان اجازه می‌دهند در آینده پروتکل یا برنامه‌ای که (غیرمتمرکز هستند) هیئت مدیره یا هیچ مرجع مرکزی دیگری ندارند، نظر بدهند. به عنوان مثال، پروتکل پس انداز محبوب Compound، برای همه کاربران یک توکن به نام COMP صادر می‌کند. این توکن به دارندگان در مورد نحوه ارتقا Compound رای می‌دهد. هر چه توکن‌های COMP بیشتری داشته باشید، رای بیشتری کسب می‌کنید.
توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) NFTها حقوق مالکیت یک دارایی دیجیتال یا دنیای واقعی منحصر به فرد را نشان می‌دهند. می‌توان از آنها برای سخت‌تر کردن کپی کردن و اشتراک‌گذاری آثار دیجیتالی استفاده کرد. آنها همچنین برای انتشار تعداد محدودی از آثار هنری دیجیتال یا فروش دارایی‌های مجازی منحصر به فرد مانند موارد کمیاب در یک بازی ویدیویی استفاده می‌شوند.
توکن‌های امنیتی دسته جدیدی از دارایی‌ها هستند که هدف آن‌ها معادل رمزنگاری اوراق بهادار سنتی مانند سهام و اوراق قرضه است. مورد استفاده اصلی آنها فروش سهام یک شرکت یا سایر شرکت‌ها (به عنوان مثال، املاک) بدون نیاز به کارگزار است. گزارش شده است که شرکت‌های بزرگ و استارت‌آپ‌ها در حال بررسی توکن‌های امنیتی به عنوان جایگزینی بالقوه برای سایر روش‌های جذب سرمایه هستند.

مقاله ای که الان خوندید، توضیحات کامل توکن بود، آیا از قبل با آن آشنایی داشتید؟ نظرات خود را با ما در میان بگذارید.

منبع: الماس بیت